همه ما تا حدودی می دانیم که به آن چیزهایی که در قالب شعر گفته می شود، گاهی اوقات تلاوت نیز گفته می شود. اما تعریف روشنی از چیستی و تفاوت آن با شعر ندارم. به راستی یک شعر باید چه ویژگی هایی داشته باشد تا شعر نامیده شود؟
از طرفی دیکشنری روشی برای بیان شعر نامیده می شود یا خود شعر دارای ویژگی های خاصی است (مثلاً مصرع ها باید ترتیب خاصی داشته باشند) تا به آن دیکشنری گفته شود؟
چگونه جمله بسازیم؟
این سوال را در کلاس شعر و موسیقی پرسیدم و پاسخ جالبی گرفتم، یعنی شعر و کل روایت ناخودآگاه از آهنگ الهام گرفته شده است و قانون خاصی در مورد آن وجود نداشت. خوب، متوجه شدم، اما هرکسی که الان شعر و سخنرانی می‌نویسد، حتماً از جایی شروع کرده است. یا در جایی، جرقه ای زده اند که حالا راحت تر می توانند استراحت کنند. من خیلی به این دره علاقه دارم و دوست دارم وارد آن شوم اما نمی دانم چگونه این کار را انجام دهم. با تشکر از شما برای کمک به من.
دوستان در مورد فرانسوی بودن "Dalkeme" و اینکه به چه چیزی اشاره دارد توضیحاتی دادند. قصد ندارم به شما بگویم دلما یعنی چه، فقط فکر کردم بد نیست تعریف دلمه را از نظر دکتر مهشید مشیری درج کنم:
قطعه ای که با صدای رسا و آهنگ و ژست مناسب بعد از کلام ساخته شده است.
در مورد نحوه خواندن ترانه به نظر من باید گفت که بهتر است بگوییم چگونه شعر بخوانیم. همانطور که دوستان گفته اند تلاوت نوعی شعر خوانی است. پس در عمل، خود خواندن لغت مفهومی بی معنی است.
تبدیل شعر به نوشتار
شعر به طور کلی به دو صورت خوانده می شود. خوب و بد. شما احتمالا آن را تجربه کرده اید. اگر آن را تجربه نکرده اید، احتمالاً دیده اید که مردم شعر خوب می نویسند و دیگران شعر بد. هر دو خواندن برای هر نوع شعری امکان پذیر است. نتایج آنها نیز متفاوت است. سفارش دکلمه زهرا شیراحمدی . وقتی شعر خوب یا بد خوانده می شود، مخاطب نه تنها آن را حس می کند، بلکه از آن متنفر هم می شود. یا اگر شعر بدی خوب خوانده شود، تمام عیوب درونی شعر از بین می رود و شنوندگان از آن لذت می برند.
پس می بینیم که خواندن شعر بر شنونده تأثیر می گذارد چگونه می شود وقتی شعر شعری است در دست گوینده. گوینده آن را اینگونه ارائه می کند. اگر شعر درست «خوانده شود» آثار مثبت دارد، اما اگر درست نباشد آثار منفی خواهد داشت. زیرا خواندن شعر فقط خواندن سطر به خط نیست که مانند یک حرف خوانده شود. خواندن یک شعر در واقع ساختن یک شعر است. همچنین ایجاد معانی جدید است; یعنی شعر به محض خواندن شاعر متولد می شود و با خواندن خواننده (خواننده یا خواننده) دوباره خلق می شود. هر دو شعر را تمام می کنند. اگر شعری خوب سروده شود ولی خوب خوانده نشود، نمی تواند پیام و اثر اصلی خود را منتقل کند و در صورت تکرار یا خواندن صحیح، با خواندن خطاهای آن برطرف می شود. از طرفی وقتی یک شعر جزئی درست خوانده شود، می تواند تأثیر خود را به خواننده منتقل کند. به همین دلیل «جمله» به عنوان بخشی از علم مطرح شده است و این بحث از قدیم تا به امروز ادامه دارد. سیاستمداران، مبلغان مذهبی و همه کسانی که مستقیماً با مردم در ارتباط بودند سعی می کردند با استفاده از روش «سخنرانی» پیام های خود را به مخاطبان خود برسانند. یکی از موفقیت های هیتلر در گردهمایی مردم سخنرانی های شیوای او بود. یا یکی از دلایل پیروزی «اوباما» حالت چهره جذاب اوست. کلمه زیبا برای تلاوت قرآن کریم یکی از اصول اولیه تلاوت است. به گفته خبرنگاران، چند نفر به خاطر تلاوت شیرین «عبدالباسط» مسلمان شدند. این روزها در برنامه های صدا و سیما خواندن دقیق و صدای خوب از مهمترین نیازهاست.
در نتیجه، بیان خوب، صدای واضح و سالم، تلفظ صحیح جملات و کلمات، لحن صحیح و غیره در بسیاری از زمینه های موعظه مانند گفتار، موعظه و رهبری مجری رادیو اهمیت دارد. برای تبلیغ و تلاوت قرآن کریم استفاده می شود. شعر بخش مهمی از موعظه است که نیاز مبرمی به بیان خوب دارد. زیرا شعر زبانی خاص و مشخص است. بنابراین باید به درستی و درست بیان شود.
